Kampania „Zgoda na życie” realizowana przez Ministerstwo Zdrowia ma na celu upowszechnienie wiedzy na temat medycyny transplantacyjnej oraz budowanie szerokiego poparcia społecznego dla idei dawstwa narządów, komórek i tkanek.
Ponad połowa Polaków zgadza się by po śmierci pobrano od nich narządy do przeszczepienia. To ponad 19 milionowa rzesza potencjalnych dawców. Jednocześnie aż 80% Polaków nie zna woli swoich najbliższych w tej sprawie. To oznacza, że niemal 30 milionów Polaków nie potrafiłoby odpowiedzieć na pytanie lekarza „czy zmarły chciałby żeby jego narządy zostały oddane do przeszczepu w przypadku śmierci?”. Kampania ma nie tylko spełniać funkcję informacyjną, ale zachęcać do rozmowy z rodziną i publicznego wyrażania swojego stanowiska.
Poważnym wyzwaniem dla polskiej transplantologii nie jest przekonanie większości Polaków do idei dawstwa narządów, ale przekonanie bliskich żeby postępowali zgodnie z wolą osoby zmarłej. Zgoda na oddanie narządów i tkanek jest trudna, ale powinniśmy uszanować wolę odchodzącego.
„Według badań aż 75% Polaków nigdy nie mówiło bliskim jaka jest ich wola odnośnie oddania po śmierci śmierci narządów do przeszczepienia, mimo iż 55% naszego społeczeństwa deklaruje na nią zgodę. Ta rozmowa często okazuje się być kluczowa, ponieważ ułatwia rodzinie zmarłego postępowanie zgodnie z jego wolą” – powiedział minister zdrowia Marian Zembala – „Kampania Zgoda na życie będzie zachęcała do publicznego wyrażania swojego stanowiska w kwestii dawstwa narządów, tkanek oraz komórek, a także podkreślała rolę uszanowania woli zmarłego jako formy pielęgnowania pamięci o nim” – dodał.
Działania związane z kampanią „Zgoda na Życie” potrwają do końca 2016 r . Więcej informacji znaleźć można na stronie kampanii www.zgodanazycie.pl.
Do pobrania Oświadczenie woli
Kwestie prawne związane z transplantologią reguluje w Polsce ustawa o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów z dnia 1 lipca 2005 r.
POBIERANIE NARZĄDÓW OD DAWCÓW ZMARŁYCH
W Polsce dopuszczalne jest pobieranie narządów od osób zmarłych wskutek trwałego i nieodwracalnego ustanie czynności mózgu (śmierć mózgu) lub wskutek śmierci w mechanizmie nieodwracalnego zatrzymania krążenia. W tej pierwszej najczęstszej w naszym kraju sytuacji pobrania narządów, jest ono dopuszczalne po komisyjnym stwierdzeniu śmierci mózgu. W skład tej komisji wchodzić musi co najmniej jeden specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii oraz jeden specjalista w dziedzinie neurologii lub neurochirurgii oraz trzeci lekarz specjalista. Lekarze wchodzący w skład komisji nie mogą uczestniczyć w dalszym postępowaniu związanym z pobieraniem i przeszczepieniem komórek, tkanek lub narządów od danej osoby zmarłej.
Drugim koniecznym warunkiem autoryzacji pobrania narządów do przeszczepienia jest potwierdzenie przez lekarza, że osoba zmarła nie wyrażała za życia sprzeciwu na pobranie komórek, tkanek i narządów.
W Polsce obowiązuje zasada zarejestrowanego sprzeciwu (tzw. zasada zgody domniemanej). Oznacza to, że można dokonać pobrania komórek, tkanek lub narządów, jeśli osoba zmarła nie wyraziła za życia sprzeciwu.
Sprzeciw wyraża się w trzech formach:
- Wpisu w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów
- Oświadczenia pisemnego zaopatrzonego we własnoręczny podpis
- Oświadczenia ustnego złożonego w obecności co najmniej dwóch świadków
Więcej informacji na temat zgłoszenia sprzeciwu można znaleźć na stronie internetowej Centrum Organizacyjno-Koordynacyjnego do spraw Transplantacji Poltransplant, instytucji odpowiedzialnej za prowadzenie Centralnego Rejestru Sprzeciwów (www.poltransplant.org.pl).
Dopiero jeżeli spełnione zostaną powyższe warunki, nastąpić może zgodnie z obowiązującymi przepisami pobranie narządów do przeszczepienia od osoby zmarłej.
DLACZEGO TAK WIELU CHORYCH WCIĄŻ CZEKA NA PRZESZCZEP?
Pomimo obowiązywania w Polsce zasady zarejestrowanego sprzeciwu, nierzadko do przeszczepienia nie dochodzi ze względu na negatywną opinię rodziny osoby zmarłej. Mimo że większość Polaków deklaruje poparcie dla transplantologii, aż ¾ z nich nie wie, jakie jest stanowisko ich bliskich w tej kwestii. W sytuacji, kiedy lekarz pyta o wolę odchodzącego, łatwiej przychodzi im więc powiedzieć, że bliska osoba wyrażała za życia sprzeciw niż ostatecznie pogodzić się z utratą osoby bliskiej i zaakceptowanie pobrania od niej narządów do przeszczepienia.
Dlatego właśnie tak istotna jest rozmowa z rodziną na temat naszej woli, wyrażanie publicznie woli oddania po śmierci narządów do przeszczepienia czy noszenie przy sobie oświadczenia woli – ułatwia to bowiem rodzinie zmarłego zaakceptowanie tej sytuacji i uszanowanie decyzji zmarłego.
Każda osoba dorosła podpisująca oświadczenie woli, wyrażając zgodę na pobranie po śmierci swoich tkanek i narządów do przeszczepienia daje dowód świadomej chęci ratowania życia i przywracania zdrowia ludziom, dla których przeszczepienie jest jedyną szansą na nowe życie. Jednocześnie należy pamiętać, że oświadczenia woli mają jedynie charakter informacyjny i nie mają same w sobie mocy prawnej.
Najważniejsze pozostaje zawiadomienie najbliższych o swojej decyzji.
źródło: zgodanazycie.pl
